Chcę zacząć od tego, że to jest mój pierwszy post, ale nie chciałam marnować go na przedstawianie się, szczególnie, że wszystkie informacje o mnie są w opisie bloga.
Dzisiaj chciałabym poruszyć temat optymizmu. Na świecie jest wiele pesymistów, można powiedzieć, że jest ich nawet więcej niż optymistów. Czy to prawidłowo? Wydaje mi się, że nie. Nie powinno tak być. Mamy tylko jedno życie do wykorzystania, nie możemy marnować go na zasmucanie się, tym bardziej pragnienie śmierci. A przecież tyle nastolatek prowadzi smutne tumblry przepełnione smutnymi, czarno-białymi zdjęciami i pociętymi częściami ciała. Tak wiele uważa, że "uśmiech jest najlepszą maską" i, że ich pozorne szczęście to tylko przykrywka, bo naprawdę są nieszczęśliwe.
Musimy sobie uświadomić, że każdy optymista i pesymista napotka w życiu tyle samo przeszkód, ale optymista zniesie je lepiej. Wszyscy borykamy się z problemami, każdy z nas może się kiedyś załamać, ale nie warto marnować sobie przez to życia. Bo z niego trzeba korzystać w 102 procentach. Zawsze można sobie trochę ponarzekać, ale nie załamywać się. Pod żadnym pozorem nie wolno nam się załamać.
Traktujcie błąd jako kolejną lekcję, aby nauczyć się na własnych błędach. Przecież wszyscy mamy wzloty i upadki. Przewracamy się, jednak najważniejsze jest od razu się podnieść i iść dalej.
Według mnie nie ma kogoś takiego jak realista, to w jaki sposób patrzymy na świat ma wpływ na to jaki on się dla nas staje. Ludzie mają ogromny dar kreowania rzeczywistości wokół siebie. Możemy cały dzień siedzieć i użalać się nad swoimi problemami, co przysporzy nam ich jeszcze więcej, a możemy czerpać radość z życia i skupiać się jedynie na pozytywach.
Pamiętajcie: NIE PRZEGRAJCIE ŻYCIA.
Ono jest za piękne, aby je przegrać. Naprawdę.
